De rode wijn smaakt wrang. De witte wijn kan zo verkocht worden als witte wijn azijn. De kruisbes gaat. De appelcider kweetniet.
Hevig teleurgesteld borrelt er in mij een gevoel wat er misschien al langer sluimert. Heb ik er nog wel zin in. Dat werk, het fruit, die inmaak.
Tja.
De volgende dag heb ik een man in Drachten opgebeld, die een paar weken geleden met zijn vrouw langs fietste en een lang leven van wijn maken achter de rug had. Ik heb wat tips gekregen. Of de wijn ermee te redden valt weet ik niet. Wel weet ik dat het spreekwoord, aldoende leert men, een waarheid als een koe bevat. Het lijkt mij wijs as soon as posible lid te worden van het wijnmakersgilde.
Boerel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten